Pracy mnóstwo czyli stan który lubię:)))

Tkwię nadal w zamówieniu, choć do końca chyba już bliżej niż dalej:) Lubię ten stan gdy czas mam wypełniony do granic...Pod warunkiem, że na horyzoncie rysuje się jakaś chwila luzu...Póki co na taką się nie zanosi, ale i tak fajnie:) Mam co robić, dzieci zdrowe...Tylko myśli nie mogę poukładać i coraz więcej zaległości duchowo-moich więc tak się zastanawiam...może uciekam...?
Jechałam ostatnio z Synciem na jego pokaz taneczny...Wyszliśmy z domu jak zwykle dwie minuty za późno...Całe miasto-a Łódź jest dużym miastem:)-musiałam przejechać w pół godziny...Gdzieś w połowie drogi zdałam sobie sprawę, że szanse na dotarcie o czasie są marne...Ale z tyłu w aucie siedmioletni Małoletni Syn mój jedyny z nadzieją na pozytywny obrót sprawy...Dojechaliśmy!!!Krzyczałam na kilku kierowców że ja tu na spacerek autem nie wyjechałam(ups...), złamałam kilka przepisów drogowych, ale dojechałam:))) Dlaczego? Bo było ze mną dziecko...Pewnie znacie ten stan gdy człowiek jest w stanie zrobić prawie wszystko albo wszystko, bo...Dziecko...Pewnie gdybym sama jechała w swojej sprawie zawróciłabym do domu i napiła się kawy..Ale był On i On czekał na ten pokaz...Dziwne uczucie, takie silne przeświadczenie, że jestem odpowiedzialna za kogoś...

Stajesz się odpowiedzialny za to, co oswoiłeś...
Mały Książe


Dziś chusteczniki dwa...
Pierwszy lawendowy( co ja zrobię, że znowu miała być lawenda???)

I różany, troszkę retro, troszkę klasyczny...No taki...Podobny powstaje w ramach wyżej wymienionego zamówienia, ale jeszcze się lakieruje:)))

Wybaczcie, że rzadziej komentuję Wasze posty...Czasu brak...Ale bywam, bywam i podziwiam:))

Maleńka płacze, uciekam:)))