Macierzyństwo to stany graniczne...

Moment gdy kobieta zostaje Matką to moment z serii niezapomniane...Czasem któraś mówi że Matką czuje się od chwili gdy dowiedziała się, że pod jej sercem bije nowe serce. Nieraz jest tak że macierzyństwa trzeba się uczyć, że nie czuje się tego czegoś od początku. Są Mamy które prowadzą rozmowy z brzuszkiem, w którym dojrzewa dzidziuś...Są i takie, które po spojrzeniu na swoje nowo narodzone dziecko stwierdzają, że zmieniło się wszystko...Czasem Mama nie może nosić swego maleństwa pod sercem,poznaje je dopiero gdy ono ma kilka miesięcy,lat...Jest Mamą adopcyjną, odważną i piękną...Wśród nas przechadzają się także Mamy Aniołków...To szczególne Mamy...Ich maleństwa są TAM i czekają na Spotkanie, wyglądając swoich Mam i czuwając nad nimi...

Pierwszy raz Mamą zostałam siedem lat temu. A może powinnam napisać: od siedmiu lat uczę się być Mamą...Od kilku dni taka myśl gdzieś zamieszkuje we mnie...Macierzyństwo to stany graniczne...To taka radość, że wypowiedzieć nie można...Taka tęsknota gdy się czeka by Dziecko przyszło...Taka Miłość, że czuć uczestnictwo w Czymś Większym...Taka odpowiedzialność, że często przerasta...Taki strach, aż do bólu...I taka bezsilność gdy pomóc nie można w cierpieniu...

Jestem Mamą Trójki...I trudne to i piękne...I wdzięczna jestem za to na zawsze...Wdzięczność jest we mnie modlitwą za Nich...Uczę się zdawać ten egzamin. A jakże często nie wychodzi...Bo czuję, że już nie żyję tak bardzo dla siebie...Że dziecko chce wszystko...Teraz i już. Wszystko. Momentami przychodzi bezsilność ( średnio co drugi dzień;) ), bo choroba, bo problem, bo płacz...I złość czasem przychodzi...I zawsze później wyrzuty sumienia...Bo przecież one się uczą żyć dopiero...

Ale gdzieś w tym wszystkim, w tym hałasie, bieganiu, uśmiechach, pierwszych "a gu", pierwszych krokach, krzykach, płaczu, szykowaniu do snu, zabawach...jest taka radość dziwna. Z niczym nieporównana. I spełnienie spokojne....

.....

.....

Na koniec komódka...